ผมเห็นว่า คำเหล่านี้สามารถสร้างอะไรบางอย่างให้กับจิตใจของผู้ที่เข้ามาอ่าน จึงขอคัดลอกและนำเสนอในบันทึกนี้
.............................................................................................
การทำงาน เหมือนการทำอาหารบนเตาถ่าน
๑.
มี "สูตร" แต่ไม่มี "สูตรสำเร็จ"
ต้องกะ-กะ และ ชิม-ชิม
๒.
"ปัญหา" เหมือนกับ "ความร้อน"
ควบคุมไม่ได้ แต่แก้ไขได้
๓.
ความสุขของ "พ่อครัว" ไม่ได้อยู่ที่ "ตัวเอง"
แต่อยู่ที่ "คนกิน"
.............................................................................................
ชีวิตไม่ใช่ต้องเดินหน้าอย่างเดียว
บางครั้งเราก็ต้องถอยบ้าง
อย่า "กลัว" ที่จะ "กล้า"
และอย่า "กล้า" ในยามที่ต้อง "กลัว"
.............................................................................................
บางครั้ง...
เราต้องกล้าปล่อยให้ชีวิตเดินไป
ปล่อยหัวใจให้เดินผ่าน
แล้วสั่งว่า...ไปหาให้เจอ "ความสุข"
ไม่สนุก...อย่ากลับมา
.............................................................................................
"ต๊อบ" บอกว่ามีสิ่งเดียว
ที่เขาโชคดีกว่าเด็กคนอื่น
คือรู้ว่าอยากเป็นอะไรตั้งแต่อายุ ๑๘ ปี
(ต๊อบ คือ เจ้าของผลิตภัณฑ์ "เถ้าแก่น้อย")
.............................................................................................
เจอคำคมในหนังสือ Your World Your Way ของ AIS
เส้นแบ่งระหว่างความสำเร็จและความล้มเหลว
สามารถแสดงออกได้ใน ๕ พยางค์ คือ
ฉัน-ไม่-มี-เว-ลา
อ่านแล้วสะดุ้ง แต่นึกเถียงในใจ
ไม่เป็นไร... "ฉันมีนาฬิกา"
.............................................................................................
"ถ้าคุณมัวแต่จดจ่ออยู่กับยอดเขา
ลืมทางที่คุณจะต้องก้าวเดินขึ้นไป
คุณก็จะไม่มีวันปีนขึ้นสู่ยอดเขาสำเร็จ"
เป็นคำพูดของ "ชองจูยอง"
นักธุรกิจใหญ่คนหนึ่งของเกาหลีใต้
เขาชอบการปีนเขา
และนำหลักของการปีนเขามาใช้ในการทำงาน
"ชองจูยอง" สอนลูกน้องว่า
การไต่เขาสูงนั้น หากมองแต่ยอดเขาที่สูงลิ่ว
...เราจะหมดกำลังใจ
ยอดเขาสูงลิบลิ่ว ตัวเราเล็กกระจ้อยร่อย
แต่ถ้าเราไม่เฝ้ามองแต่ยอดเขา
เก็บ "ยอดเขา" เป็น "เป้าหมายในใจ"
มองเส้นทางเดินที่อยู่เบื้องหน้า
และก้มหน้าก้มตาปีนเขาไปเรื่อย ๆ
วันหนึ่ง คุณจะก้าวขึ้นสู่ "ยอดเขา" สำเร็จ
.............................................................................................
"ความสุข" ทำให้เราอ้วนขึ้น
แต่ "ปัญหา" ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น
.............................................................................................
เพราะ "ความเคยชิน" ทำให้เรา "คุ้นเคย"
"คุ้นเคย" จนไม่เห็น "คุณค่า" ของสิ่งนั้น
"น้ำท่วม" ทำให้เรารู้ซึ้งถึงคำว่า "บ้าน" ที่เราคุ้นเคย
เรารักบ้าน เราคิดถึงบ้าน เราอยากกลับบ้าน
...บทเรียนนี้น่าจะทำให้เราฉุกคิด
ยังมีอะไรรอบกายที่เรา "เคยชิน"
จนไม่เห็น "คุณค่า" บ้างไหม
น้ำท่วมยังมีลด เรายังได้กลับบ้าน
แต่บางอย่างอาจไม่มีวันหวนกลับมาอีกเลย
.............................................................................................
นาฬิกาของเราทำไมไม่เคยเดินตรง
เวลา "รีบ" ชอบเดินเร็ว
เวลา "รอ" มักเดินช้า
...นาฬิกาใจ
.............................................................................................
"ต้นไม้" ก็คล้ายกับ "คน"
ช่วงหนุ่มสาวมักคิดเหยียดกายให้สูงที่สุด
แต่เมื่อเวลาผ่านไป
ต้องรู้จักแผ่กิ่งก้านเพื่อให้ร่มเงาแก่คนอื่น
เพื่อให้คนจดจำในวันที่ร่วงโรย
.............................................................................................
"ความเจ็บปวด" มักทำให้เรา "จำ"
แต่ "ความทรงจำ" ไม่จำเป็นต้อง "เจ็บปวด"
.............................................................................................
ขอขอบคุณ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/485226
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น