"สุขได้ ง่ายจัง" ...

(คำปรารภจากพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล)

ความสุขนั้นพร้อมจะตามเราไปทุกที่
ไม่ว่าฝนตก แดดออกอยู่บนท้องถนน
หรืออยู่ตามลำพังผู้เดียว

แต่บ่อยครั้งที่เรารู้สึกกระสับกระส่ายกระวนกระวาย
ก็เพราะเรามองไม่เห็นความสุข
หรือไม่ก็ปิดใจไม่ให้สัมผัสกับความสุข

เวลาเรามีสุขภาพดี กินอิ่ม นอนอุ่น
เรามักไม่ตระหนักว่านั่นแหละคือความสุขแล้ว
จนกว่าจะล้มป่วยหรือหิวโหยนอนไม่หลับ

เวลาพ่อแม่ลูกหลานอยู่กับเรา
เรามักไม่รู้สึกว่านั่นแหละ คือ ช่วงเวลาอันวิเศษของชีวิต
ต่อเมื่อคนรักได้จากไปจึงได้รู้ว่า
เราได้ปล่อยโอกาสทองให้ผ่านเลยไปอย่างไม่เห็นคุณค่า

เพียงแค่รู้จักชื่นชมสิ่งดี ๆ ที่มีอยู่กับตัวและรอบตัว
เราก็จะเป็นสุขได้ไม่ยาก เพียงแค่เปิดใจรับรู้อยู่กับปัจจุบัน

ความสุขก็จะมานั่งในหัวใจเรา และหากวางใจเป็น
แม้ต้องสูญเสียทรัพย์ พลัดพรากจากคนรัก หรือล้มป่วย

ใจก็ยังเป็นสุขได้ เพราะอะไรเกิดขึ้นกับเรา
ไม่สำคัญเท่ากับว่าเรารู้สึกหรือมองมันอย่างไร

ยิ่งมีสติรู้เท่าทันความรู้สึกนึกคิด
และมีปัญญาเข้าใจความจริงของชีวิต
ก็จะปล่อยวางความทุกข์ได้เร็ว
ไม่เก็บเอาสิ่งร้าย ๆ มาทิ่มแทงใจ

อีกทั้งไม่ปล่อยให้ความยึดมั่นสำคัญ
หมายว่า "ตัวกูของกู" มาบีบคั้นจิต

อยู่ตรงนี้ เดี๋ยวนี้ก็สุขได้
ความสุขหาได้ไม่ยากหากวางใจเป็น
แต่จะวางใจเป็นก็ต้องฝึกฝนบ่มเพาะจนชำนาญ

อ่านหนังสือเล่มนี้อย่างเดียว
คงไม่ช่วยให้หายทุกข์ได้ทันที
แต่หากนำสาระที่ได้อ่านไปลองปฏิบัติ
ก็จะพบได้ในที่สุดว่า

สุขได้ไม่ใช่เรื่องยาก 

"ความสุขอยู่รอบตัว เพียงแค่ใจมองเห็น"