ใบลาออกจากความทุกข์

ไม่สำคัญว่า . . . มีทรัพย์มากหรือน้อย
แต่สิ่งสำคัญ คือ . . . ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก . . .
. . . ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด . . .
คนจนยิ่งจน . . . เพราะทำรวย 
คนรวยยิ่งรวย . . . เพราะทำจน  ทำตัวให้เป็นปกติ . . . ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น
. . . ชีวิตก็จะเป็นปกติ . . .

ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้
ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี
. . . เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุดในโลก . . .

ยินดีในสิ่งที่ตนได้
พอใจในสิ่งที่ตนมี
. . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . .
อดทนได้ . . . จงอดทน
อดใจได้ . . . จงอดใจ
. . . ไม่อดทน ไม่อดใจ . . .
เรื่องเล็กจักกลายเป็นเรื่องใหญ่
คนที่มีความสุข มิใช่คนที่มีมากที่สุด
. . . แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด . . .
ยิ่งมีความต้องการน้อยลง
. . . สมบัติที่มีอยู่เดิม . . . ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น . . .

ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต
บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก
. . . หากกระจกใสสะอาด . . . เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข
. . . ปราศจากความขุ่นมัว . . . หากกระจกขุ่นมัว
เมื่อมองสิ่งใด . . . แม้เป็นสิ่งเดียวกัน . . . ก็มีแต่ความทุกข์ใจ
จงจำไว้ว่า . . . ความสุขอยู่ไม่ไกล
เพียงเช็ดกระจกให้ใส
เช็ดใจให้สะอาดเท่านั้นเอง ทุกข์อยู่ที่ใจ . . . ทุกข์ของใครก็ของมัน
ทุกข์อยู่ที่ใจ . . . ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน
สุขอยู่ที่ใจ . . . ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน
สุขอยู่ที่ใจ . . . ฉันจะให้กันและกัน