เราจะระงับความโกรธของเราได้อย่างไร ?

เราจะระงับความโกรธของเราได้อย่างไร ?
ในพระไตรปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท อธิบายเอาไว้ว่า “ เวรระงับไม่ได้ เพราะเข้าไปผูกโกรธ 4 ประการ ”
1. คนโน้นได้ด่าเรา
2. คนโน้นได้ตีเรา
3. คนโน้นได้ชนะเรา
4. คนโน้นได้ขโมยของๆเราไป
เราอาจจะไม่ยอมละความโกรธจากใครคนหนึ่งเพราะว่าสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง แต่การที่เราผูกโกรธนั้นไว้กับใจ ก็เปรียบเหมือนดั่งธนูที่คอยทิ่มแทงใจเราไปเรื่อย คิดแต่จะคอยจองเวร คิดแต่อยากให้อีกฝ่ายเจ็บช้ำ สรุปแล้วก็คือ อยากจะเอาชนะ(มัน)ให้ได้นั่นเอง
แต่ทราบไหม? การเอาชนะที่แท้จริงคืออะไร ? ในขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ได้พูดถึงเรื่องการชนะไว้ว่า
1. ผู้ใดชนะหมู่มนุษย์ตั้งพันครั้ง ครั้งละพันคนในสงคราม ผู้นั้นมิใช่ผู้สูงสุดแห่งชนะในสงคราม
2. ผู้ใดชนะตนเองได้เพียงหนเดียว ผู้นั้นเป็นยอดแห่งผู้ชนะในสงคราม
และ
1. ตนเท่านั้นที่บุคคลชนะแล้วประเสริฐ
2. หมู่สัตว์นอกจากนี้ที่บุคคลชนะแล้ว ไม่ประเสริฐเลย
ในเมื่อความโกรธทำให้เราร้อนรุ่ม ไม่สบายใจ เราก็ควรจะฆ่าความโกรธไปจากใจของเราดีกว่าซึ่งการฆ่าความโกรธมีประโยชน์ ดังนี้
1. ฆ่าความโกรธได้แล้ว ย่อมอยู่เป็นสุข
2. ฆ่าความโกรธได้แล้ว ย่อมไม่โศกเศร้า
ในปฐมอาฆาตวินยสูตรได้กล่าวถึงธรรมที่ใช้ในกรระงับความอาฆาตไว้ 5 ประการด้วยกันค่ะ ถ้าคุณกำลังมีความโกรธใครอยู่ ให้ลองนำไปใช้ดู
1. พึงเจริญเมตตาในบุคคลนั้น
2. พึงเจริญกรุณาในบุคคลนั้น
3. พึงเจริญอุเบกขาในบุคคลนั้น (หมายความว่า วางใจเป็นกลาง วางเฉย ไม่ยินดียินร้าย เมื่อใช้ปัญญาพิจารณาเห็นผลอันเกิดขึ้นโดยสมควรแก่เหตุและรู้ว่าพึงปฏิบัติต่อไปตามควรแก่เหตุนั้น )
4. ไม่นึกไม่ใส่ใจในบุคคลนั้น
5. นึกในใจว่า บุคคลนั้นเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ข้อมูลจาก http://larndham.org/